نحوه تنظیم قرارداد و نوشتن متن قرارداد حرفه‌ای:

قراردادنویسی

قرارداد چیست؟

در ماده ۱۸۳ قانون مدنی تعریفی از عقد یا قرارداد که معادل انگلیسی آن Contract است ارائه شده است. در این تعریف عقد یا قرارداد یعنی تعهد یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر بر امری که مورد قبول آنها است. به عبارت دیگر قرارداد نشان‌دهنده اراده طرفین برای ایجاد یک اثر حقوقی همراه با پذیرش تعهدات و مسئولیت‌ها است. با امضای قرارداد تمامی اسنادی که ذکر شد پایه و اساس تفسیر قصد طرفین محسوب می‌شوند.

نقض شرط و بند قرارداد نه تنها ضمانت‌آور است، بلکه از اعتبار و حمایت قانونی برخوردار است. قراردادها بر حسب طرفین، موضوع و تعهدات به دسته‌های متفاوتی تقسیم می‌شوند و در واقع قرارداد در جایی است که تمامی مذاکرات اولیه و مقدماتی به ثمر رسیده و ظهور و بروز رسمی و قانونی می‌یابد.

جهت دریافت مشاوره با شماره 092222222222 تماس بگیرید

چرا قراردادها باید نوشته و تنظیم شوند؟

در ایام قدیم رسم بوده است که برای انجام کاری، قراردادها را به صورت شفاهی منعقد می‌کردند، که این نوع قراردادها دارای ابهاماتی بود و در آخر، کار دو طرف به شکایت و دادگاه می‌کشید. در برخی اوقات نیز قراردادها به صورت کتبی و بدون رعایت اصول نگارش نوشته می‌شدند که در حین کار باز هم دو طرف به مشکلات حقوقی زیادی برخورد می‌کردند.

اما در این دهه افراد می‌دانند که برای انجام کار و وظیفه، باید قراردادی با اصول صحیح را بنویسند و امضا کنند تا درگیر کارهای حقوقی بعد از آن نشوند. بنابراین امروزه آشنایی با متن قراردادها و کسب مهارت و تجربه کافی برای نگارش یک متن قرارداد اصولی از ضروری‌ترین کارها برای موفقیت در قراردادنویسی و مسائل حقوقی است.

قرارداد به عنوان یک سند حقوقی در برابر همگان قابل استناد است و طرفین با استناد به قرارداد نیاز به دلیل بیشتری برای مطالبه تعهدات طرف دیگر ندارند.

چه نوع قراردادهای رایجی وجود دارند؟

قراردادها انواع مختلفی دارند؛ مانند: قرارداد استخدام، قرارداد ساخت ساختمان، قرارداد مشارکت مدنی، قرارداد اجاره، قرارداد فروش، قرارداد پیمانکاری و… که در هر حیطه و زمینه‌ای متفاوت هستند.

اگر برای نوشتن قرارداد مشکل دارید با ما تماس بگیرید 
09131412580

نحوه تنظیم قرارد‌اد چگونه است و برای چه کسانی کاربرد دارد؟

قرارداد کار، قراردادی است که به موجب آن کارگر در قبال دریافت حق‌السعی، کاری را برای مدت موقت یا مدت غیر موقت برای کارفرما انجام می‌دهد و این قرارداد رابطه میان کارفرما و پیمانکار می‌پردازد.
قرارداد کار ممکن است به سه دسته قرارداد کار با مدت غیرموقت یا دائمی، قرارداد کار با مدت موقت، قرارداد کار برای انجام کار معین تقسیم می‌شود.

در تمام قراردادهای کاری ما دو طرف داریم. یک طرف این قرارداد کارفرما و دیگری کارگر است. کارگر در ماده‌ ۲ قانون کار، شخص حقیقی یعنی یک انسان تعریف شده است که به دستور کارفرما کار را انجام می‌دهد و در قبال آن کار، مُزد دریافت می‌کند و این مزد می‌تواند روزانه، ماهانه یا هفتگی باشد؛ در مقابل، کارفرما می‌تواند شخص حقیقی یا حقوقی باشد به عبارتی لازم نیست حتما انسان باشد.

مخاطب این قرارداد به‌طور کلی برای کارگران و کارفرماهایی است که برای شفاف شدن حقوق و تعهدات بین خودشان دست به تنظیم این قرارداد می‌زنند.